Vòli ben
Se me permetes
T'èstre agradiu

Èstre lo tèxte
Que te careça
E la paraula
Dins ta tèsta

Vòli ben
Te dire suau
L'ora dau desvelh
E te veire sorrire
De simplicitat

Perqué l'estona d'ara
Es pas encara dicha

Paraula doça
De temps ancians
Per te curbir
Dei mòts-careças
Que fas nàisser
A mon desvelh

Ai ton imatge
E ton abséncia
Dau meme tèmps
Me fan levar
E fargar
Lo lengatge doç
De meis ainats
Per seis amors

Tant de paciéncia
Me geina pas
T'esperarai sens m'avisar
Que lei pensadas
De tu a mon caire
Ja li son

E li saràn per d'autrei
Temps que la consciéncia
Coneis gaire

D'un pas sens pes
Ai esquichat la brasa
Que l'auba aviá
Afrescolida

Sentiá la lenha passida
E l'aiganha
E ma man dessenhava
Lo retrach de tei mòts

Ai quitat mon liech per lei camins

Quitat teis uelhs
Per lei rius de montanha
E lei meles d'auturas

Ai destriat leis enganas
Deis oras simplas
Per m'endralhar devèrs
La lutz

Çò qu’es e l’alen
E la valor

De nos

Una nuech
Que passaràs
Sens m’avisar
Me far riseta

Dintre mei braç
Ton pitre viu
Tei mans seguras
Me diràs: ven

Coma un recòrd
Dau promier mòt
Ton còrs aquesto còp

Tu que sabes
Lo gost de nos
Çò qu’es e l’alen
E la valor

De nos

Una nuech
Que passaràs
Sens m’avisar
Me far riseta

Dintre mei braç
Ton pitre viu
Tei mans seguras
Me diràs: ven

Coma un recòrd
Dau promier mòt
Ton còrs aquesto còp
Pas escondut

Escotarai
Lipet tei bocas
Me dire just
Que siam lo nos

De tot

Ai dançat
Sus lo monde endormit
Coma un fiu
De seda banhada
Sus un fuec amorçat